توفیر دارد آنچه آموخته ای از حاشیه دخترانه زندگیت با این زنانگی شیرین و ناهاری که می پزی و می ماند روی گاز و تو میروی و پیراهن سبزت را می پوشی.
این را نوشتم در پنجشنبه نوزدهم دی 1387ساعت20:6من باهار نارنجتفاوت دارد آن اقبال دخترانه با این مستی زنانگی که توی بوی آبلیموی سالاد شیرازی که باید ریزتر از این که هست می بود گم شده ای.
هزار فرسنگ راه است بین آن دوشیزگی ترد دخترانه با این خرامیدن آرام توی اثاث خانه برای یافتن دکمه کنده شده ای که برود و بنشیند روی جیب پیراهن تو.
