۲۲ اسفند ۱۳۸۴

خاليه حجم تو در آغوش

دلشوره هاي هراز فداي يك بوسه ات
دره ها مرا به كام خود نمي كشند
جذبه تو نيرومند تر است كه مرا بالا مي كشد

۱۱ نظر:

Unknown گفت...

سلام
بدير خان -زانيار عزيز -كافش جان و باقي بي نام و نشانهاي عزيز . لطفاآدرس ايميلي از خود براي من بگذاريد . راه دوري نميرود .

ناشناس گفت...

عالی بود .

ناشناس گفت...

دلشوره های گریز چه؟ آنها را میان کدام حجم خالی جا باید داد؟
باید از نو رخت به تن کنیم. خون سر پنجه های زخمی بر صخره بنشانیم و صعود معراج سقوطمان که شد خلا را در تعلیق مکان نو کنیم.

ناشناس گفت...

این یعنی معراج

ناشناس گفت...

این یعنی معراج

ناشناس گفت...

nagoftam shoma heifi sher nanvisi! inam dalil. va... inam mail, be sharti ke be gharibe nadin!! : dr_movasaghi@yahoo.com

ناشناس گفت...

سلام گلم. بيا پيشم

ناشناس گفت...

باز ناز از نمی کشم
سجده نمی کنم که
دراز نماد خشکیده ی راز بقا توی هی
فلانی شاتقی هم آدم است؟

ناشناس گفت...

ميترسم ...از سال بي باراني ..... سالي كه كه باران لقوه هاي هر از چند گاه كوه هاي خسته ي هراز را ارام نكند وسال هاست باراني نمي بارد

ناشناس گفت...

خوشا سقوط آزاد

ناشناس گفت...

Where did you find it? Interesting read »