درباره ی الی را دیدم. یک روز صبر کردم تا نفسم دوباره بالا بیاید. تا بتوانم تلخی غیر قابل وصفش و واقع گرایانگی بیرحمانه اش را در خودم حل کنم.
بازی های عالی، داستان محشر، و بالاتر از همه یک کار تر و تمیز بی یک پلان اضافه.
درباره ی الی را می شود ده بار دید.
درباره ی الی را باید ده بار دید.
پی نوشت: ای کاش قضاوتی در کار نبود.
پی نوشت دو: واقعا آدمی که مرده دیگه آبرو براش مهم نیست؟ (دیالوگ شوهر سپیده که گفت الی مرده آبرو می خواد چی کار- نقل به مضمون)
۲ نظر:
باور کن
من که دوبار رفتم دیدمش!
یه بار دیگه هم کسی بخواد بره می رم."فوق العاده" بود!
ارسال یک نظر