فلدرالیسم آن غول یک سر و دو گوشی شده که قرار است همه ما را بترساند!
قرار است ما تا ابد الدهر این شمشیر دموکلس تمامیت یکپارچه ارزی را بر سر خودمان افراشته نگه داریم و چماق جدایی طلبی را بکوبیم توی سر هر کسی که مخالف ماست!
به شخصه نگران تکه تکه ! شدن ایران نیستم. نگران تشکیل ایران فدراتیو که کردش کردی حرف بزند و فارسش فارسی و عربش عربی نیستم . نگران تکه تکه شدن آدمهایی هستم که هر روز چمدان به دست از مرز رد می شوند.
نگران خانواده هایی که هر کدام پشت یک مانیتور پیر می شوند.
ایران امپراطوری قدرقدرتی نیست که ما به عنوان فرزندان آریاییش بخواهیم در راهش جانفشانی کنیم . ایران خانه ماست که باید بتوانیم در آن زندگی کنیم. بتوانیم به آن برگردیم.
تا وقتی هنوز در بین روشنفکران این مملکت این دهنیت وجود دارد که اگر دست کردها اسلحه بدهیم شورش میکنن. یا اگر خوزستان مستقل شد و خواست برود توی دل عراق چه کار کنیم. یا اگر آذربایجان بزرگ کنار ایران فسقلی درست شد چه گلی به سرمان بگیریم باید هنوز منتظر داستانهای پریانی از مضرات فدرالیسم باشیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر