خدا تو را که آفرید
به موهات که رسید
دستهاش لرزید و چین افتاد روی موهات
جای نگاه خدا هنوز مانده
روی لبهات
روی ساق پات
روی گودی کمرت
حرف که میزنی انگار خدا آواز می خواند
راه که می روی انگار خدا می رقصد
نگاه که میکنی انگار خدا خلق می کند
...
و من لامذهب برای سرودن تو چقدر سراغ خدا رفتم