نبودی
من به خیال بازی دنبالت گشتم
و این حماقت را روی دوش کشیدم
که دوستت دارم حراج شده در آخر فصل و مردم
دیگر مجسمه شدند
خوابت را هم دیگر ندیدم
وکابوس شدی
نیمه شب نه صبح بهار
باران که ببارم تو چتر نمیشوی روی دلت
و همه ی کریستالهای مغازه های تهران توی دل من هری
می ریزند پایین .
۱۱ نظر:
ok
ok
درسته عزیز من و تو ا ز یکجا ئیم
و این باعث خوشحالیه
اینکه سریعا متوجه بندرگز شدی خیلی برام جالب بود
تو از کجا میدونی؟
رویا خواب دیدن تبدیل شده به کابوسهای شبانه در شبهای پر از خستگی
از ترس چهره های خیلی پنهانش کردم
می بخشید
خوش باشید
citizen
be gamoonam ye jahai age tedade abyat ro bishtar koni, vazne khosh ahang tari peida kone, va oon rismane namar'ie beine kalamat (be ghole foroogh), behar beshine jash.
jesaratan albate!
فراموش كردم
من كامنتي ازشما نداشتم عزیز
حتما مشكل از جاي دیگه است
فعلا بای
شدید وسخت بیمارم ...
ببخشید از دیر امدن
یک پیشنهاد:دو کلمه ی انگار را از سطر 4 و 5 بردار و دو کلمه ی همه را از سطر یکی مانده به آخر.شاید بهتر باشد.
سلام بهار نارنج عزیز . سال نوت مبارک . شعرت مرا یاد کسی می اندازد که سنگدلیش عذابم میدهد . انگار همدردیم همسایه . زنده باشی !
روی تابلو هر شب انزال می کنم بئاتریس* از بس نبوده ای روی همین تخت که هر شب می خوابم.
* دمیان/ هرمان هسه
hameye cristalhaye donia ham ke tu delet bashe.........baz ham dast az in zayeshe sher barnemidari
baruni ke mishe
chatr misham
az baine angoshtat
mikesham khodam ro bala
ta kenare gardanet
va shaid unjast ke az garmaye nafashat dige baruni dar kar nist
من برگشتم...من برگشتم وهمه را خواندم....با این شروع امسال باید بهار حسابی بارانی باشد...می دانم...می دانم
وتازه از همین جا زندگی شروع میشه
نخواب اين فرماني الهي است تا كابوس نبيني و آنگاه جاودانگي ميميرد
ارسال یک نظر