ارادت حسی قلبی ، ناشی از عشق و ایمان است.
از آداب چله این است که سالک نپرسد و دلیل نخواهد. شرط راه اعتماد است و ایمان. چنان که بهار کرد.
با این وجود نمی توانستم نگویم که من نه مرادم باهار را و نه باهارم مرید است مرا. که باهار خود هزار بار مرا مراد است. و این « چله » تقاضای شخصی مردی است از همسرش . همین. البته که گاهی ، آدمی ناگزیر است جهت ادامه راه اندکی در مامنی بیتوته کند ، تا باز شناسد خود و جایگاه خود را، که ظلالت در گمراهی است
مراد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر