تقدیم به دوست تجزیه طلبم!

اگر در کردستان زندگی می کنی میتوانی از من متنفر باشی که ...
اگر در لرستان زندگی می کنی می توانی از من متنفر باشی که ...
اگر در هرمزگان زندگی می کنی می توانی  از من متنفر باشی که ...
اگر در سیستان و بلوچستان زندگی می کنی می  توانی  از من متنفر باشی که ...
اگر در خراسان زندگی می کنی می  توانی  از من متنفر باشی که ...
اگر در آذربایجان زندگی می کنی می  توانی  از من متنفر باشی که ...
اگر در ترکمن صحرا زندگی می کنی می  توانی  از من متنفر باشی که ...
اگر در خوزستان زندگی می کنی می  توانی  از من متنفر باشی که ...
اگر دربوشهر زندگی می کنی می  توانی  از من متنفر باشی که ...
می دانم آنقدر دلیل می توان در این فظای سه نقطه ای کوچک نوشت که تمام نشود...
می توانی تنفر را درون خودت آنقدر بزرگ کنی و آنقدر به این فکر کنی که من فارس هستم و همه چیزی که تو نداری را دارم. من به زبان مادریم حرف می زنم. من شیعه هستم. من از دید تو یک شهروند درجه یک هستم.
اما من به زبان مادری تحقیر می شوم و با دین آبا و اجدادی به مسلخ می روم .
دیوارهای اوین فرقی برای من و تو ندارد و گورستان ها و مرزها تفاوتی بین من و تو قائل نمی شوند.
برای گلوله فرقی نمیکند که از کجا آمده ای.
دوست تجزیه طلب و ضد فارس من لطفا فقط برای یک دقیقه به  این موضوع فکر کن و بعد توی فضای مجازی و حقیقی سر من هوار بکش که شما فارس ها چنین و چنانید.